Posts tonen met het label Annemieke. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Annemieke. Alle posts tonen

13 juli 2025

Foto #136

Vandaag laat ik jullie een van de oudste foto's uit mijn archief zien. Ik weet niet exact in welk jaar de foto is genomen, maar het moet rond 1920 zijn geweest, meer dan een eeuw geleden dus. Marga denkt namelijk dat de twee kinderen die op de foto staan 'de eerste Theo' en Stien zijn, broer en zus van Pa. Naar verluidt is het jongetje Theo in de gracht gevallen en aan de gevolgen daarvan overleden. Stuur mij een reactie als je meer details weet of mij kan corrigeren.

De foto links toont de originele scan, rechts de opgepoetste AI versie.

   
Het Parool heeft een rubriek met de titel 'Beeldrijm'. Hierin wordt een nieuwe foto bij een oude foto uit het archief van de krant geplaatst waarbij getracht wordt de thema's van beide foto's overeen te laten komen. Ik heb geprobeerd dit te doen bij de foto van Theo en Stien hierboven en vond de volgende foto uit 1954 genomen in het ouderlijk huis van de Stavenuiters op de Hoofdweg. Dik is hier ongeveer twee jaar oud en Annemieke een paar maanden.

De foto links toont de originele scan, rechts de opgepoetste AI versie.

   
Je moet oppassen met AI. Als je hem de vrije teugel laat komt hij met dit soort dingen op de proppen:
   

Arno

19 februari 2025

Foto #131

Recente foto's zijn heel zelden te bewonderen op Staaffoto. Deze maand maak ik echter een uitzondering, want het gebeurt niet elke dag dat Stavenuiters de hand van de koning mogen schudden! Dit is een moment dat voor het nageslacht bewaard moet worden.

Cor en Annemieke zijn al jaren vrijwilliger bij Only Friends. Elke woensdag sporten zij met jongeren met een beperking op het Friendship Sports Centre, het sportcentrum van Sportclub Only Friends in Amsterdam-Noord. Hier sporten meer dan 900 kinderen en jongeren met een beperking. Met keuze uit 29 verschillende sporten gegeven door specifiek opgeleide trainers veranderen beperkingen in mogelijkheden. Niemand is hier anders dan anderen. Dat verbroedert. Hier kunnen kinderen en jongeren onbezorgd lol hebben, vriendschappen sluiten en alles delen. Een eigen plek waar ze altijd terecht kunnen en helemaal zichzelf kunnen zijn.

Op woensdagmiddag 12 februari 2025 brachten koning Willem-Alexander en burgemeester Femke Halsema een bezoek aan Sportclub Only Friends. Dit bijzondere bezoek markeerde het 25-jarig jubileum van Only Friends en het 15-jarig bestaan van het Friendship Sports Centre. De aanwezigheid van de koning was een prachtig blijk van waardering voor de inzet van de sportclub en haar vrijwilligers, die zich dagelijks inzetten voor kinderen en jongeren met een beperking.


Arno

01 januari 2025

Foto #130

De voltallige eenmansredactie van Staaffoto wenst alle abonnees een voorspoedig 2025 met veel geluk en vooral een goede gezondheid.


De foto's zijn 54 jaar geleden genomen op Oudejaarsavond 1970.

Arno

10 december 2024

Foto #129

Vandaag 10 jaar geleden, op 10 december 2014, overleed Ma. Natuurlijk moet ik in de Staaffoto van deze maand deze trieste gebeurtenis in de herinnering terugroepen. Dat doe ik door het plaatsen van onderstaande foto van Ma met Annemieke. De foto werd genomen in 1967 tijdens de zomervakantie van de Stavenuiters in Beekbergen. Ma is hier 45 jaar oud en Annemieke 13.


Het was niet makkelijk een foto van Ma met haar tweede dochter te vinden. In mijn verzameling heb ik talloze foto's van Ma met de twee jongste dochters, maar van Ma met Annemieke zijn er niet veel. Uiteindelijk heb ik bovenstaande foto gekozen. Waarom wilde ik een foto van Ma met Annemieke? Omdat Annemieke mij toestemming heeft gegeven hier de tekst te publiceren die zij heeft uitgesproken in het crematorium tijdens het afscheid van Ma. Haar woorden zijn tien jaar na dato nog even waardevol als toen en helpen ons om vandaag even aan Ma te denken.

Arno

----------

Lieve Mam,

Zo plotseling, zo onverwacht, ben je zomaar uit het leven gestapt. Zoals altijd dronk je 's ochtends om een uur of tien je kopje koffie. Je hebt het kopje nog omgespoeld en daarna ben je met een acute hartstilstand op de keukenvloer beland. Groot was de schrik toen Marga je niet veel later vond. Zo onwerkelijk ook.
Dinsdag aan het einde van de dag was ik nog bij je. Je liet toen vol trots de leuke Sinterklaassurprise zien die je gekregen had. Ook hadden we het over de kerstvakantie in Lunteren waar je met de moeder van Cor naartoe zou gaan. Je verheugde je daar enorm op. We spraken nog over het jaarlijkse kerstdiner waar je met Sophie naartoe zou gaan.
Je stond nog zo middenin het leven dat na de eerste schrik er ook boosheid was. Ja, maar dit was niet de bedoeling, dat je ons nu zomaar plotseling ging verlaten. We hadden nog zoveel plannen en nog zoveel te doen. Natuurlijk was je op hoge leeftijd, maar je was niet ziek, slikte geen medicijnen. Jij zou toch 100 worden.
Het was ook zo fijn om dingen met je te ondernemen. Je was altijd enthousiast en klaagde nooit. Wel had je het moeilijk met de slijtage van je knieën en heupen. Het lopen viel je steeds zwaarder en ook de toenemende vergeetachtigheid vond je zeer vervelend.
Maar als we dan ook een uitje opperden, zei je nooit nee. Twee weken geleden nog eerst naar je achterkleinkinderen op wie je zo dol was en daarna Australisch eten. Nou, dat leek je wel wat, kangoeroebiefstuk eten, tja dat moest je toch een keer in je leven gedaan hebben. Ook ging je nog graag naar het theater, een mooie opera of een mooi ballet, je vond alles nog de moeite waard.
Zelfs twee hoog de trap opklimmen bij mij deed je nog, want ja, waar kon je lekkerder vis eten dan in de Roerstraat op twee hoog. En het gezelligst vond je het dan als Emma er ook was. Samen reuzengarnalen eten, wat een feest!
Maar ook onze weekendjes weg in het voorjaar met Marga en Arno vond je heerlijk. Naar Vlieland waar we met een vrachtwagen met accordeonist zingend over het strand reden. Het was weliswaar in de regen, maar wat een lol hadden we. Of Zeeland met een rolstoel met reuzenwielen over het strand rijden en dan levensgevaarlijk het hoge duin oversteken. Maar dan wachtte er een pannenkoek met een biertje. Ook de geboorteplek van je ouders hebben we toen bezocht: Stoppeldijk. Het dorp heet niet meer zo, dus het was flink zoeken naar de dijk en de paar boerderijen, maar je bent er toch nog geweest. En ook naar Zuid-Limburg zijn we geweest, waar we nog met een treintje de grotten ingingen en een gids ons spannende verhalen vertelde en mooie muurtekeningen liet zien. Dit had ook nog je interesse. Zelfs ons laatste uitje in Drenthe vond je nog geweldig. Zo heerlijk, een huisje met een lekkere tuin. Al ging het lopen moeilijk, maar met de rolstoel kwamen we ook overal.
Ook twee keer in de week naar de Riekerhof vond je fijn. Je had daar je vaste groepje met Jannie, Sophie en Truus, en sinds kort een mevrouw die geboren was in Stoppeldijk, het verdwenen dorp van je ouders in Zeeuws-Vlaanderen. Leuk vond je dat, dan kon je weer even met iemand over vroeger praten. Want dat was moeilijk voor je, de laatste zijn van jullie generatie, zowel van jouw als van Papa's familie. Niemand meer om over je jeugd te praten. Gelukkig had je sinds een paar jaar een maatje gevonden in de moeder van Cor. Lekker samen op vakantie, varen met de Prins Willem-Alexander, lekker uit eten en dan fijn over vroeger praten.
Mam, we zijn zo trots op je. Toen Papa vier jaar geleden kwam te overlijden waren we even bang dat je het niet zou redden. Jullie waren 60 jaar getrouwd. Je had nooit alleen gewoond, maar wat heb je het fantastisch gedaan.
Niet alleen wij zullen je vreselijk missen, maar ook de woongroep waar je altijd van de partij was. Of het nou vergaderen was, koffiedrinken of mosselen eten of een uitstapje, overal deed je met veel plezier aan mee. Maar ook op de Riekerhof gaan ze je missen. Jij zorgde altijd voor harmonie aan tafel en deed mee aan de spelletjes en dan vooral de bingo.
Lieve Mam, wat zal ik je missen.

Rust zacht, ik hou van je.

Annemieke

03 september 2024

Foto #126

 Kleine meiden (deel 2)


Wim Sonneveld - Op de step
(Uit Ja zuster, nee zuster)



Op de step op de step
Ik ben zo blij dat ik hem heb
En nou eens even zien
Waar rij ik nou naar toe
Naar Purmerend misschien
Ik weet alleen niet hoe
Toen zag ik die pastoor
"Bent u misschien bekend
Weet u misschien de weg
Naar Purmerend"
"Jazeker wel" zei de pastoor
"Je gaat rechtuit en als maar door
Kijk zie je die kapel
Die ken je ongetwijfeld wel
En als je daar dan bent
Vraag dan de weg naar Purmerend
Dag vent"
Op de step op de step
Ik ben zo blij dat ik hem heb
Toen zag ik die mevrouw
"Bent u misschien bekend
Weet u misschien de weg naar Purmerend"
"O zeker wel" zei die mevrouw
"Je rijdt maar door tot dat gebouw
Dat is een modezaak
Daar kom ik zelf ontzettend vaak
En als je daar dan bent
Vraag dan de weg naar Purmerend
Dag vent"
Op de step op de step
Ik ben zo blij dat ik hem heb
Toen zag ik een chauffeur
"Bent u misschien bekend
Weet u misschien de weg naar Purmerend"
"Jazeker wel" zei de chauffeur
"Je bent net aan de goeie deur
Met een tikkeltje geluk
Maak ik die step vast aan mijn truck
En ik sleep je het hele end
Naar Purmerend naar Purmerend
Naar Purmerend"



Bij de Sloterplas - 1959


Busken Blaserstraat - 1961

13 maart 2024

Foto #120

Weinig tekst in deze aflevering van Staaffoto. Dat is ook niet nodig want vandaag volstaan slechts twee woorden: Hartelijk gefeliciteerd!

Na Marga op 4 mei 2021 en Dik op 8 oktober 2022 is het nu de beurt aan Annemieke om haar zeventigste levensjaar in te gaan. Opnieuw een mijlpaal voor de Stavenuiters.

De foto's in onderstaande combinatiefoto heeft Annemieke zelf gekozen. Zij illustreren mijns inziens perfect het leven dat zij en Cor leiden. Sport staat hierin centraal. Hopelijk kunnen zij dit nog vele jaren volhouden.


Arno

05 december 2023

Foto #117

Morgen is het de naamdag van Nicolaas van Myra, een Griekse heilige die in de derde eeuw na Christus in Lycië in Klein-Azië leefde. Wij kennen hem als Sint Nicolaas, een man in een jurk en met een lange witte baard die ons met geschenken overlaadt als wij braaf zijn geweest.

Ik heb jullie alles over hem en de Sinterklaas-traditie verteld in Staaffoto #081. Ook verwees ik jullie toen naar twee grappige sketches van de komieken Toon Hermans en David Sedaris, die het bekijken of beluisteren waard zijn, ook in tweede of zelfs derde instantie.

De foto die die aflevering van Staaffoto vergezelde werd genomen op 5 december 1967. Die van vandaag is twee jaar eerder genomen, maar toont hetzelfde: Pa en Ma en hun vier dochters rond de tafel in het smalle deel van de huiskamer in hun woning aan de Hoofdweg. Dik heeft vrijwel zeker ook deze foto genomen.


Iedereen lijkt blij met de cadeaus: Monique met haar speelgoedkeuken, Petra met haar boek, Marga met haar bus haarspray. Wat Annemieke vasthoudt is niet goed te zien. Kijk eens naar die grote stapel chocoladeletters bij Monique! De Stavenuiters werden verwend!

Ik wens al degenen die nog in de heilige Sint Nicolaas geloven (en ook de heidenen die dat niet meer doen) veel plezier met het vieren van zijn naamdag. Ik hoop dat jullie net zo verwend zullen worden als de Stavenuiters in 1965.

Arno

11 augustus 2023

Foto #113

Deze maand een andere Staaffoto dan gebruikelijk. We gaan wat minder ver terug in de tijd. We gaan 'slechts' tien jaar terug naar 2013 toen Annemieke en Cor, Marga en ik 'de oude Nel' meenamen voor een paar dagen vertier in Zuid-Limburg. We verbleven in een huisje op het Landal Kasteeldomein De Cauberg dat op slechts enkele minuten van Valkenburg ligt.


Met Ma in haar rolstoel wandelden wij door het centrum van Valkenburg, waar wij ook een rondritje maakten door de Gemeentegrot, de oudste mergelgroeve van Nederland. We bezochten het Kasteel van Lonzen, het dorpje Epen, en twee indrukwekkende begraafplaatsen van Amerikaanse soldaten die hier in de Tweede Wereldoorlog het leven lieten. Op de American Cemetery in het Belgische Henri Chapelle maakte ik deze foto's.



In Teuven, ook in België, stopten wij 's middags om een pittig Belgisch biertje te drinken in Café Modern. Ma was verstandig en hield het bij thee.


Tegenover dit café aan het pittoreske dorpspleintje van Teuven ligt Restaurant Moeder de Gans, waar wij een prima maaltijd kregen voorgezet, die werd afgesloten met opnieuw een alcoholische versnapering. Ditmaal deed Ma ook mee.


Natuurlijk moesten wij even 'uitbuiken' en dat deden wij in de tuin van het restaurant, waar Nel en haar oudste dochter van het fraaie uitzicht over de Voerstreek konden genieten.



Enkele weken geleden, de laatste week van juli, waren Annemieke en Cor, Marga en ik opnieuw in Zuid-Limburg. Deze keer verbleven wij in Resort Mooi Bemelen in Bemelen, dat op slechts enkele kilometers van Maastricht ligt.

Natuurlijk moest Restaurant Moeder de Gans bezocht worden en ook moest er 'uitgebuikt' worden op het inmiddels vernieuwde bankje waar tien jaar eerder Ma en Marga zaten.



In 2011 waren wij samen met Ma op Vlieland, in 2012 in Zeeland, in 2013 in Zuid-Limburg, en in de zomer van 2014 namen wij Ma mee naar Hooghalen in Drenthe. Maar toen was de koek op. Op 10 december van dat jaar overleed Ma.

Het is een goed gevoel dat wij gedurende enkele jaren met haar een paar fijne dagen ergens in Nederland hebben kunnen doorbrengen.
 
Arno

20 mei 2023

Foto #110

Dat Pa en Ma graag in het Amsterdamse Bos kwamen is duidelijk als je kijkt naar het grote aantal foto's in mijn verzameling genomen in het 'Bosplan'. Toen ze verliefd waren, verloofd waren, getrouwd waren, zonder kinderen, met kinderen, liggend, lopend, staand, maar vooral fietsend. Dit is er een van:


Deze foto is genomen in 1956. Had Marga toen al een eigen fietsje, of zat ze bij Ma achterop?

De urnen met de as van Pa en Ma zijn uitgestrooid in de bosrand langs de Duizendmeterweg in het Amsterdamse Bos, een plek waar zij graag kwamen. Ik vind dat wel passend. Ik kom vaak langs die plek, want het Amsterdamse Bos is regelmatig doel van mijn fietstochten. Ik zeg ze dan altijd even 'gedag': "Zo, liggen jullie er nog?"

Ik ben niet de enige van de familie die het Bos opzoekt om er te fietsen of te wandelen. Kijk maar naar deze combinatiefoto:


Arno

08 april 2023

Foto #109

Sinds 8 september 2020 zet Museum Het Schip aan de Oostzaanstraat in Amsterdam het pronkstuk uit zijn collectie, het postkantoor van Michel de Klerk, in de schijnwerpers.

Het postkantoor is een belangrijk historisch monument. Het is het enige postkantoor uit de jaren '20 in Nederland dat nog in originele staat te bekijken is, en laat zien hoeveel aandacht de Nederlandse PTT en Rijks Post Spaarbank hadden voor vernieuwende vormgeving. In 1999 vertrokken de posterijen definitief, en werd het postkantoor onderdeel van Museum Het Schip. De PTT-groene kleur van het interieur werd na grondig kleuronderzoek teruggebracht naar het oorspronkelijke grijsblauw. De afgelopen jaren volgde een grootschalige renovatie, waarbij het postkantoor gesloten was voor publiek.

Om de heropening te vieren is een tentoonstelling samengesteld over de boeiende geschiedenis van het postkantoor, met onder andere tekeningen van Michel de Klerk. Het prachtige Amsterdamse School-interieur en de tentoonstelling over de geschiedenis van dit mooie gebouw is te bezoeken als onderdeel van rondleidingen die Museum Het Schip dagelijks elk uur organiseert.

Op 21 oktober 2022 deden Annemieke en Marga mee aan zo'n rondleiding. In het gerenoveerde postkantoor maakten zij o.a. deze foto's:


Buiten maakte Marga deze foto van Annemieke:


Deze werd bewust daar genomen, want Annemieke wilde in de voetstappen staan van Ma en haar zus Annie, die in 1948 vrijwel op dezelfde plaats voor het gebouw stonden dat toen nog 'gewoon' een postkantoor was. De vrouw in het midden is Irma, een vriendin van Annie.


Ik noemde het postkantoor / Museum Het Schip eerder in Staaffoto #046.

Arno

22 februari 2023

Foto #107

Vandaag 56 jaar geleden, 22 februari 1967, overleed jullie (over)grootvader aan vaderskant Hendrikus Johannes Stavenuiter, Opa Henk, in de leeftijd van 77 jaar. Vijf jaar geleden, op 22 februari 2018, besteedde ik ook aandacht aan deze gebeurtenis in Staaffoto #47.

Voor deze aflevering van Staaffoto heb ik een leuke foto van hem gevonden uit 1959 waarop hij poseert met al zijn toenmalige kleinkinderen op één na.


Hij staat vóór zijn woning op de Kostverlorenkade in Amsterdam. De twee meisjes bij Marga zijn Betty en Elsje, de twee dochters van Oom Jan en Tante Gerrie. Hun zoon Henny ontbreekt op de foto.

De kinderen zien er feestelijk uit met die jasjes en petticoatjurkjes. Waarom ze zo zijn uitgedost weet ik niet. Het kan zijn dat ze op verjaarsbezoek zijn bij een van hun grootouders; Opa vierde zijn verjaardag op 31 mei en Oma op 16 augustus.

Arno

16 april 2022

Foto #097

In deze aflevering van Staaffoto staan de getallen VIJF (5) en ZESTIG (60) centraal.

Op 16 april negentientweeënZESTIG werd Monica Maria Johanna Stavenuiter geboren als VIJFde en laatste kind van het gezin Stavenuiter-De Maat. Met deze zin begon ik op 16 april 2017 Staaffoto aflevering #037. Monique werd toen VIJFenVIJFtig jaar jong. Wij zijn nu VIJF jaar en ZESTIG Staaffoto's verder, en Monique heeft vandaag de 'rijpe' leeftijd van ZESTIG jaar bereikt. Wij vieren dit met onderstaande foto waarin een nog zeer jonge Monique temidden van haar broer en zussen met verbaasde blik de wereld om haar heen bekijkt.


Deze leuke foto is genomen op 4 oktober negentientweeënZESTIG op de vierde verjaardag van Petra. Een soortgelijke foto heb ik al eerder gepubliceerd in Staaffoto aflevering #023.

Monique, van harte gefeliciteerd met je verjaardag, en je weet: het leven begint tegenwoordig pas echt bij ZESTIG.

Arno

24 december 2021

Foto #093

 

De foto van vandaag brengt ons terug naar 1965 toen de Stavenuiters in hun woning aan de Hoofdweg gewoon kerst konden vieren met meer dan vier personen en zonder angst voor een besmetting door een pandemisch virus. Zie die blije gezichten! Dat waren nog eens tijden.

Ja, ik weet dat de foto scheef staat. Als ik hem echter rechtzet verdwijnt Annemieke deels uit beeld en dat kan natuurlijk niet. Jullie kennen haar temperament.

Kijk eens naar die ornamenten aan de muur en op de schoorsteenmantel; die klok, het schilderij, het meisjeskopje. Heeft een van jullie een van deze dingen nog uit de nalatenschap van Ma?

De voltallige eenpersoonsredactie van Staaffoto wenst alle abonnees mooie kerstdagen, maar vooral een gezond 2022.

Arno

17 november 2021

Foto #092

 

Ik vind dit een bijzondere foto. Een beroepsfotograaf maakte deze prent in 1954 in de woning op de Hoofdweg 494". Marga, Dik, en Annemieke zijn hier respectievelijk ongeveer 3, 2, en 1 jaar jong. De exacte datum weet ik niet, maar Marga meent zich te herinneren dat de foto op haar verjaardag - 4 mei - genomen is.

Het bijzondere van de foto zit natuurlijk in de kleuren van de kleding. Kleurenfotografie bestond al vanaf 1903 toen het door de gebroeders Lumière aangevraagde patent op het autochroomproces werd toegekend. Pas rond 1960 werd het voor consumenten mogelijk kleurenfoto's te maken. Lange tijd waren er problemen geweest met het vastleggen van de kleur rood, maar de techniek was rond 1960 ver genoeg om kleurenfoto's voor de consument aan te bieden.

Vóór die tijd kleurden met name beroepsfotografen één of meer van de foto's die zij thuis bij families maakten met de hand in. Dat moet een tijdrovend proces zijn geweest. Tegenwoordig doen computers het met enkele muisklikken. Tijdens mijn bewerking van de foto heb ik de kleuren wat geaccentueerd; in het origineel waren ze wel heel weeïg.

Arno

21 juni 2021

Foto #087

Ik begrijp iets niet. Dat komt vaker voor bij mij, maar een online bezoek aan Google of een duik in mijn inmiddels uit 72 delen bestaande Encyclopedia Britannica (ja, die heb ik nog!) helpt meestal wel het probleem op te lossen. Deze keer lukt dat echter niet. Ik zal het uitleggen.

Zojuist las ik in mijn agenda dat vandaag - 21 juni -  de dag is van het gebed en van de wereldvrede. Bidden doe ik al heel lang niet meer en vrede op aarde lijkt mij ook niet meer te gebeuren in de korte tijd die mij nog rest op deze aardkloot. Verder zag ik dat het vandaag de Internationale Skateboarding Dag is, evenals de Internationale Yoga Dag. Beide activiteiten zijn een ver-van-mijn-bed-show. De 21ste juni is geen dag voor mij, dat is wel duidelijk.

Maar waar zit ik nu mee? Welnu, in mijn agenda staat ook dat vandaag de zomer begint, maar daaronder lees ik dat op deze langste dag van het jaar in met name Noord-Europese landen de zonnewende wordt gevierd met het midzomerfeest! Zo zullen heel wat druïden vandaag rond de stenen van het Engelse Stonehenge dansen. Maar ... hoe kan op een en dezelfde dag zowel het begin van de zomer als het midden van de zomer vallen? Ik begrijp dat niet. Wie kan het mij uitleggen?


De Staaffoto van vandaag is een zomerse foto, genomen tijdens een van de zomervakanties die de Stavenuiters in de jaren zestig van de vorige eeuw doorbrachten in vakantieverblijven op de Veluwe. Deze foto is uit 1964 en is genomen in Putten.

Arno

25 februari 2021

Foto #083

In deze aflevering van Staaffoto geen foto die een bepaalde dag of gebeurtenis uit het verleden in het geheugen moet terugroepen. Deze keer gewoon een leuke foto en wat is leuker dan kinderen met dieren? Op YouTube en andere social media platforms staan inmiddels miljoenen 'baby met hond' foto's en filmpjes, dus deze foto was zijn tijd ver vooruit! Als ik deze 'kleuters met kalfjes' afbeelding op mijn Instagram pagina zet, krijgt hij waarschijnlijk honderden likes!


De foto is genomen in 1959 tijdens een vakantie van de Stavenuiters in Kilder, een dorp vijf kilometer ten zuidwesten van Doetinchem. De foto maakte niet veel los in het geheugen van Marga. Zij kan zich alleen nog herinneren dat de vakantie werd doorgebracht op een boerderij en dat twee 'oude tantes' het gezelschap compleet maakten, maar wie deze tantes waren weet zij niet meer. Ik heb nog meer leuke foto's van deze vakantie en daar zijn de twee stokoude oudjes op te zien. Wie weet er meer?

Arno

05 december 2020

Foto #081

Morgen is het de naamdag van Nicolaas van Myra, een Griekse heilige die in de derde eeuw na Christus in Lycië in Klein-Azië leefde. Hij was bisschop van Myra, de hoofdstad van Lycië. Hij stierf op 6 december 342. Als heilige in het oosters christendom werd Nicolaas aanvankelijk alleen in het oosten van Europa geëerd, in het bijzonder in Griekenland en Rusland. Omdat Nicolaas de schutspatroon van de zeevaarders was, kreeg hij ook in de West-Europese kustnaties een grote aanhang. In de 13e eeuw werd zijn naamdag vastgesteld op 6 december. Vanaf dat moment verspreidde zich de Nicolaasverering over heel Europa.

De geografische herkomst van de folkloristische Sinterklaas is volgens de huidige Nederlandse traditie niet meer Klein-Azië maar Spanje. Algemeen wordt aangenomen dat de onderwijzer Jan Schenkman (1806-1863) de eerste was die Sinterklaas uit Spanje liet komen. Volgens hem was Sinterklaas de bisschop van Spanje. Schenkman introduceerde ook de knecht die later Zwarte Piet zou gaan heten en de stoomboot waarmee hij naar Nederland kwam. De surpriseavond op 5 december is een relatief nieuw fenomeen binnen de traditie. Volgens een enquête in 1943 werd het op dat moment nog slechts sporadisch gedaan.


Het is de surpriseavond van 5 december 1967 en de harten van de Stavenuiters kloppen vol verwachting. Wat hebben Nicolaas van Myra en zijn 'tot slaaf gemaakte' Zwarte Piet deze keer voor hen meegebracht? Aan de volle tafel te zien zijn de kinderen Stavenuiter heel braaf geweest en hoeven zij niet in de zak! Dik ontbreekt. Hij zal ongetwijfeld de foto gemaakt hebben.

In die tijd was de komiek Toon Hermans zeer populair. Avond aan avond trok hij volle zalen. Net als Youp van 't Hek nu stond hij weken achtereen met zijn 'onemanshow' in een tot de nok gevuld Carré. Zowel Pa en Ma als Marga en ik hebben hem daar diverse keren gezien. Een van zijn bekendste sketches is Snieklaas uit 1974: "Opeens werd er op de deur geklopt, kwam Snieklaas binnen. Ik zie hem nog binnenkomen. Zoiets armoedigs. Had een sprei om. Ik kende die sprei. Ja, die was uit de voorkamer. Die lag daar altijd op tafel. Ik kon op z'n rug zien waar de asbak gestaan had." Dankzij YouTube is die sketch voor het nageslacht bewaard gebleven. Jullie kunnen hem HIER bekijken.

David Sedaris is een Amerikaanse schrijver van komische korte verhalen. Ik heb zijn werk regelmatig op school behandeld en altijd met veel succes. Ook mijn leerlingen konden zijn humor waarderen. Als Sinterklaas naderde liet ik hen naar een opname luisteren waarin hij het verhaal Six to Eight Black Men voorleest. Hij vertelt daarin over de sinterklaastraditie in Nederland, waar hij niet veel van begrijpt. Jullie kunnen het verhaal HIER lezen. Nog leuker is om het verhaal te beluisteren. HIER leest hij het verhaal voor tijdens een uitzending van College Tour. Je kunt de ondertiteling inschakelen. Very funny!

Ik wens jullie allemaal, maar natuurlijk vooral de 'nog gelovigen' onder jullie, een leuke surpriseavond!

Arno

15 mei 2020

Foto #074

 

Dit is een foto die veel vragen oproept. De plaats is bekend: Stoppeldijk in Zeeland; het jaar is onbekend, maar waarschijnlijk werd de foto in de jaren twintig van de vorige eeuw genomen. Als dat zo is, is dit geen spontane foto. Gezien de lange sluitertijd die camera's in die tijd hadden, zijn de personen op deze foto neergezet door de fotograaf. Ze poseren. Dat blijkt ook uit de ernstige gezichten. Personen op foto's van die tijd lachen zelden of nooit. Een lach op je gezicht is moeilijk langere tijd vol te houden.

Wie zien wij? Rechts enkele kleine kinderen, de meeste dragen schoenen, alleen de jongen met de fiets heeft klompen aan. Er staan twee keurig geklede meisjes op de achtergrond. In het midden staan enkele arbeiders in werkkleren en klompen. Werken zij op het land, of horen zij bij de breedgeschouderde werkman die in de greppel naast het hek aan de linkerkant staat? Waar is hij mee bezig? Met een kabel, het riool? Op dit moment is hij trouwens aan het schaften, gezien de boterhamtrommel en de thermoskan (met thee?, koffie?, iets sterkers?) die op de rand van de kuil staan. De jongen tussen hem en de arbeiders is opvallend netjes gekleed met een jasje en donkere kousen, maar hij heeft wel klompen aan.

Ook opmerkelijk is de tas die tussen de kinderen en de mannen op straat staat. Ik kan mij niet voorstellen dat hij het eigendom is van een van de mannen op de foto. Zeer waarschijnlijk is hij van de fotograaf, die er zijn fotospullen mee vervoert. Maar waarom laat hij hem daar zo staan?

De kerk in de verte staat nog steeds in Stoppeldijk. Het is de H.H. Petrus en Paulus kerk aan de Kerkstraat 15. Het moet mogelijk zijn op Google Earth de plaats te bepalen waar de foto werd genomen. Het straatbord helemaal rechts helpt ons niet daarbij; de tekst op het bord is niet te lezen.

Wie was de fotograaf, waarom nam hij de foto, en hoe kwam deze foto in het bezit van Ma? Allemaal vragen die wij niet kunnen beantwoorden. Maar, zoals ik in Foto #068 heb verteld, de ouders van Ma - Petrus de Maat en Anna van den Bosch - trouwden op 16 april 1912 in Stoppeldijk. Staan er soms leden van de familie De Maat - Van den Bosch op de foto? Zo ja, wie zouden dat zijn? Ook dat antwoord is helaas niet te geven.

In 2012 verbleven Ma, Marga, Annemieke, Cor, en ik een kleine week in een huisje op het Landal Strand Resort in Nieuwvliet-Bad in Zeeland. Op verzoek van Ma ging een van onze dagtripjes naar Stoppeldijk. Zij wilde weten hoe het dorp er op dat moment uitzag. Kon zij nog iets herkennen uit het verre verleden? Het antwoord was teleurstellend: helemaal niks. Ma kon zich niets voorstellen bij hetgeen zij zag tijdens ons autoritje door het dorp. Ietwat triest keerden wij terug naar Nieuwvliet-Bad.

Gelukkig konden wij een andere wens van Ma wél inwilligen: zij wilde nog één keer de zee en het strand zien. Met een met speciale banden uitgeruste rolstoel maakten wij een wandeling over het strand. Na afloop werden er natuurlijk pannenkoeken gegeten! Ma genoot zichtbaar van het ongewone uitje.


Veel plezier hadden wij ook tijdens bezoekjes aan Veere, Groede, Zierikzee, en Philippine. Dit laatste stadje staat bekend als mosselstad. Ik ben zelf niet zo gek op mosselen, maar mijn reisgenoten wisten er wel raad mee!


Arno

18 april 2019

Foto #061

Het is de zomer van 1960 en de Stavenuiters zijn op vakantie. Zij verblijven in een huisje van het recreatiepark De Valouwe in Beekbergen op de Veluwe. Het is de eerste keer dat zij hier zijn. In latere jaren zullen zij er nog meerdere keren terugkomen.

Natuurlijk speelt het leven op zo'n park zich voornamelijk in de vrije natuur af. Pa leest aandachtig zijn krant gezeten in een strandstoel, ook Annemieke is liever lui dan moe, en Dik kijkt aandachtig naar de tekening die Marga aan het maken is.


Maar wie is dat meisje achter Marga? Haar naam is Gerrie Holzenbosch en zij verblijft samen met haar ouders en haar broer Jan ook op De Valouwe. Marga en Gerrie worden dat jaar dikke vriendinnen en zullen hun gehele leven contact met elkaar houden. Zij maken geregeld leuke reisjes naar plaatsen in binnen- en buitenland en het aantal musea dat ze van vanbinnen hebben gezien is echt niet meer te tellen.

Gerrie werd geboren op 18 april 1952 en is vandaag dus 67 jaar oud geworden. Van harte gefeliciteerd, Gerrie!

Arno

14 juni 2018

Foto #051

Vandaag 69 jaar geleden, 14 juni 1949, werd in Amsterdam 'Noot' geboren. 'Noot'? Wie is in hemelsnaam 'Noot'? 'Noot' is Arnoldus Jacobus Joseph de Bruijn, m.a.w. 'Noot' ben ikzelf!

Marga is de oudste van de kinderen Stavenuiter en dat betekende dat zij als eerste met de andere sekse omging op een manier die tot dan toe niet gebruikelijk was. Toen zij en ik wat langer verkering hadden, werd ik uitgenodigd bij haar thuis om kennis te maken met het gezin.

Nou, dat heb ik geweten! Dat was wat voor die Stavenuiter-meiden, Marga nam haar vriend mee naar huis! Wat heb ik geleden onder de 'attenties' van al die vrouwen ... Dat ze me 'Noot' noemden was nog tot daaraantoe, maar elke keer als ik mij op de Hoofdweg 494" vertoonde, werd ik letterlijk besprongen!



Deze foto werd genomen tijdens Kerstmis 1968. Het meisje naast Petra is Yvonne, de dochter van Annie en Joop.

Noot, eh ... Arno