Foto #137

Pa en Ma Stavenuiter trouwden 'voor de wet' op 24 mei 1950 en 'voor de kerk' op 1 augustus van datzelfde jaar. Die laatste huwelijksvoltrekking had eigenlijk eerder moeten plaatsvinden, maar werd enkele weken uitgesteld in verband met het overlijden van de moeder van Ma op 13 juli 1950. Als Pa en Ma nog geleefd zouden hebben, zouden zij nu 75 jaar getrouwd zijn. Zo'n mijlpaal is natuurlijk alleen voorbehouden aan de echt sterken.

In 1975 waren Pa en Ma 25 jaar getrouwd. Zij vierden hun zilveren huwelijk op 23 augustus van dat jaar met een feest voor alle familieleden in Hotel-Restaurant Slotania. Vandaag, 23 augustus 2025, precies 50 jaar geleden, keren wij terug naar die plek door middel van enkele bij die gelegenheid genomen foto's. Herkennen jullie iedereen nog?

Zo te zien was het een gezellig feest!

Arno

Foto #135

Tachtig jaar geleden. Mei/juni 1945. De Tweede Wereldoorlog is eindelijk voorbij. Het leven is echter verre van plezierig. Veel goederen, zoals voedsel, benzine en andere dagelijkse benodigdheden, zijn schaars en worden gerantsoeneerd. De bezetting heeft een grote invloed gehad op het dagelijks leven, en mensen hebben moeite zich aan te passen aan de nieuwe situatie. Velen hebben traumatische ervaringen ondergaan en lijden aan psychische problemen. Het is een periode van uitdagingen, maar ook een van optimisme en hoop op een betere toekomst.

Dat optimisme is te zien in de twee Staaffoto's van deze maand. Theo Stavenuiter en Nellie de Maat hebben elkaar tijdens de oorlog 'gevonden' en zien in 1945 de toekomst hoopvol en met vertrouwen tegemoet. Om dat gevoel te vereeuwigen laten ze zich door een professionele fotograaf op de gevoelige plaat vastleggen. Het resultaat mag er zijn! Theo is hier 19 jaar jong en Nellie telt 23 lentes.

NB

Beide foto's zijn met AI flink 'opgepoetst'. Ik twijfel of ik hiermee door moet gaan. Tast het de 'originaliteit' en emotionele waarde van deze oude foto's niet aan? Of voegt het iets waardevols toe? Wat vinden jullie?

Arno

Foto #130

De voltallige eenmansredactie van Staaffoto wenst alle abonnees een voorspoedig 2025 met veel geluk en vooral een goede gezondheid.

De foto's zijn 54 jaar geleden genomen op Oudejaarsavond 1970.

Arno

Foto #128

Deze maand heb ik een bijzondere foto voor jullie. Als jullie de foto zien, vragen jullie je waarschijnlijk af wat deze foto zo uniek maakt. Ik zal het uitleggen. Dit is de enige foto in mijn archief waarop zowel de ouders van Pa als de moeder van Ma te zien zijn. Opa De Maat staat niet op de foto, want die is op het moment dat de knop van de camera werd ingedrukt al negen jaar dood en heeft nooit kennisgemaakt met de verloofde van zijn dochter Nel, en dus ook niet met de ouders van Theo.

Herinneren jullie je het moment waarop je ouders kennismaakten met de ouders van je geliefde? Spannend was dat, toch? Hoe vaak is zo'n wederzijds bezoek daarna voorgekomen? Tijdens jullie huwelijksplechtigheid hebben ze elkaar natuurlijk gezien, maar daarna? Het zal niet vaak zijn voorgekomen. Daarom denk ik dat deze foto bijzonder is.

Ze is genomen in 1947 op het balkon van de woning van de familie De Maat in de Krommeniestraat. Natuurlijk moest dat op het balkon gebeuren want alleen daar kwam er voldoende licht de camera binnen. In mijn archief heb ik heel wat foto's die zijn genomen op dat balkonnetje! Het is trouwens een leuke foto: Pa die bij Ma een kusje steelt onder het oog van de ouders; Ma Stavenuiter denkt er het hare van. Oma De Maat in haar eeuwige bloemetjesjurk ziet er blij uit. Ze is duidelijk tevreden met de keuze van huwelijkspartner van haar dochter Nel.

Arno 

Foto #122

We keren vandaag terug bij Opa Hendrikus en Oma Margaretha Stavenuiter. We weten nog steeds niet hoe ze in het dagelijks leven genoemd werden (Henk?, Marga?), dus we blijven ze 'Opa' en 'Oma' noemen.

 

De foto van deze maand toont Opa en Oma met hun voltallige gezin in een tuin bij hun woning aan de 3e Kostverlorenkade 22-3. Van links naar rechts zien wij oudste zoon Henk, jongste zoon Theo op de knie van Opa, tweede zoon Jan, Oma met jongste dochter Rie op haar schoot, en tenslotte de oudste dochter Stien. Ten tijde van deze foto was hun eerstgeboren zoon Theo, de 'eerste Theo', al 11 jaar dood. Het is jammer dat de foto zo slecht is, want dit is een van de weinige foto's waarop wij het gezin compleet zien. Slechts één keer eerder in de geschiedenis van Staaffoto heb ik zo'n foto kunnen publiceren. Het was in de eerste aflevering van 17 februari 2016.

De foto is volgens het onderschrift genomen in 1932. Hoe oud zijn de leden van het gezin op dit moment? Daarvoor hebben we eigenlijk een stamboom nodig. Misschien dat ik er in de toekomst een ga maken, maar voor nu volstaat de volgende informatie over de personen op de foto:

Opa Hendrikus

31 05 1889 | 22 02 1967 | 43 jaar oud in 1932

Oma Margaretha

16 08 1891 | 23 01 1968 | 41 jaar oud in 1932

Theo

19 02 1914 | 07 05 1921 | zou 18 jaar oud zijn geweest in 1932

Stien

01 01 1917 | 05 04 1989 | 15 jaar oud in 1932

Henk

21 06 1918 | 03 04 1972 | 14 jaar oud in 1932

Jan

27 05 1920 | 04 08 1985 | 12 jaar oud in 1932

Theo

18 01 1926 | 17 10 2010 | 6 jaar oud in 1932

Rie

16 08 1927 | ?          | 5 jaar oud in 1932

Zoals jullie zien weet ik niet wanneer Rie overleden is. Monique kon deze datum niet vinden in het Stavenuiterboek en ook mijn zoektocht heeft niets opgeleverd. Marga denkt dat zij korte tijd voor Pa, dus in 2008 of 2009, is gestorven.

Mijn broer Hans is goed thuis in de wereld van de genealogie en heeft voor mij onderzoek gedaan naar de Stavenuiters. Hij vond enkele voor jullie interessante zaken. Zo stuurde hij mij de volgende kaarten met persoonsgegevens die neem ik aan bij gemeenten worden bijgehouden in een databank van geregistreerde inwoners. Hieronder achtereenvolgens de kaarten van Stien, Henk, Jan, Pa, en Rie.

 

Bij bestudering van de kaarten vallen enkele dingen op. Kloosterbroeder Henk heeft op wel heel veel verschillende plekken gewoond. Pa staat in juli 1943 geregistreerd in Schoorl, maar in november van dat jaar keert hij weer terug naar Amsterdam. Dat is vreemd als je bedenkt dat hij in die tijd ondergedoken zat. Hij heeft trouwens een werkzaam leven geleid: "verkooper manufact, boerenarbeider, zonder, kant bed, metselaar, boekhouder". Broer Jan doet niet voor hem onder: "ll zilversmid, jeugdig werkman, stadsreiniging, automonteur, zonder".

Tenslotte vond Hans een foto van de grafsteen van Stien, die is begraven in Berg en Dal.

Een mooie foto om dit gegraaf naar de graven van jullie familie mee te besluiten.

Arno

Foto #119

Vandaag gaan wij terug naar school. De naam van de school weet ik niet, maar het is een lagere school in Amsterdam. Theo Stavenuiter zit op die school in een klas met 30 jongens. Zijn meester is een (wel heel jonge) broeder; het is dus een rooms-katholieke school. De platen aan de muren met stichtelijke afbeeldingen wijzen daar ook op. Het is alsof ik mijn eigen lagere school klas uit 1955 zie. Volgens het onderschrift is deze foto 23 jaar eerder genomen, in 1932. Pa is hier dan 6 jaar jong. Ik denk echter dat de foto 1 of 2 jaar later is genomen.

Kijk hem daar eens zitten in zijn matrozenpak! Dat moet in die tijd een soort schooluniform zijn geweest, want ik zie nog meer jongens met zo'n kraag in de klas zitten. Anderen hebben zelfs een stropdasje om. Keurig hoor! Het zijn trouwens toch wel braaf uitziende knapen; ze zitten allemaal met de armen over elkaar, behalve ... Stavenuiter! Theo toch!

 Hij kijkt ook een beetje rebels vanonder zijn kuif vandaan. Ik mag dat wel.

Arno

Foto #117

Morgen is het de naamdag van Nicolaas van Myra, een Griekse heilige die in de derde eeuw na Christus in Lycië in Klein-Azië leefde. Wij kennen hem als Sint Nicolaas, een man in een jurk en met een lange witte baard die ons met geschenken overlaadt als wij braaf zijn geweest.

Ik heb jullie alles over hem en de Sinterklaas-traditie verteld in Staaffoto #081. Ook verwees ik jullie toen naar twee grappige sketches van de komieken Toon Hermans en David Sedaris, die het bekijken of beluisteren waard zijn, ook in tweede of zelfs derde instantie.

De foto die die aflevering van Staaffoto vergezelde werd genomen op 5 december 1967. Die van vandaag is twee jaar eerder genomen, maar toont hetzelfde: Pa en Ma en hun vier dochters rond de tafel in het smalle deel van de huiskamer in hun woning aan de Hoofdweg. Dik heeft vrijwel zeker ook deze foto genomen.

Iedereen lijkt blij met de cadeaus: Monique met haar speelgoedkeuken, Petra met haar boek, Marga met haar bus haarspray. Wat Annemieke vasthoudt is niet goed te zien. Kijk eens naar die grote stapel chocoladeletters bij Monique! De Stavenuiters werden verwend!

Ik wens al degenen die nog in de heilige Sint Nicolaas geloven (en ook de heidenen die dat niet meer doen) veel plezier met het vieren van zijn naamdag. Ik hoop dat jullie net zo verwend zullen worden als de Stavenuiters in 1965.

Arno

Foto #116

In de vorige aflevering van Staaffoto zagen wij Pa in 1943 in een met mist bedekte Noord-Hollandse polder lopend op weg naar zijn onderduikadres om te ontkomen aan de Arbeitseinsatz. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden jonge mannen uit door Duitsland bezette gebieden gedwongen om in de nazi-Duitse oorlogseconomie Duitse mannen te vervangen die als soldaten dienden. Weigering om gehoor te geven aan deze oproep resulteerde in straffen of represaillemaatregelen. Veel mannen die hieraan geen gehoor wilden geven, waren gedwongen het land te ontvluchten of onder te duiken.

Hoe ging het verder met Pa? Wij weten dat Ma op een van haar zoektochten naar eten tijdens de laatste jaren van de oorlog haar toekomstige echtgenoot ontmoette op de boerderij waar hij zat ondergedoken. Het verhaal gaat dat zij elkaar zagen bij het eten van kruisbessen langs de kant van de weg. Hoe romantisch kan het zijn?

  

Pa en Ma hebben altijd contact gehouden met de families die Pa tijdens de oorlog een schuilplaats boden. Zij kwamen er regelmatig op bezoek. Zo ook in 1953 toen zij samen met Pa's broer Jan en zijn vrouw Gerrie boer Stoop en zijn gezin in Schoorl bezochten. Op het erf van de boerderij werd deze foto genomen. We zien Pa en Ma, Marga (2 jaar), Dik (1/2 jaar), Tante Gerrie en haar kinderen Henny en Betty. Oom Jan heeft waarschijnlijk de foto genomen.

Wat een verschil met 10 jaar eerder! In 1943 de 17-jarige die gedwongen zijn heil zoekt bij vreemde mensen, in 1953 de 27-jarige getrouwde man met twee kinderen. In de woorden van Frank Sinatra: That's life ...

Arno

Foto #115

Deze keer opnieuw een foto die veel vragen oproept. Het onderschrift luidt "30 oktober 1943"; dat is vandaag exact 80 jaar geleden.

1943, dat betekent oorlogstijd. Wat weten wij van het oorlogsverleden van Pa, die wij hier als 17-jarige met een koffer in de hand achteraan zien lopen? Zijn oudere broer Jan werd gedwongen naar Duitsland te gaan om in het kader van de Arbeitseinsatz ten behoeve van de oorlogsindustrie in een fabriek te werken. Op 18 januari 1944 zou Pa hetzelfde lot moeten ondergaan omdat hij op die dag 18 jaar zou worden. Wellicht had hij de oproep daartoe ten tijde van de foto al gekregen. Hij besloot onder te duiken, eerst bij "boer Stoop" in Schoorl en toen dat te gevaarlijk werd op een boerderij in het West-Friese plaatsje Hem, waar hij tot het einde van de oorlog zou blijven.

Het is een mysterieuze en sfeervolle foto: de tractor in de mist op de achtergrond, waar verder niets te zien is, de naar de horizon lopende modderweg die de nette schoenen van het gezelschap geen goed gedaan zal hebben. Wij zien Pa lopen samen met vijf jonge vrouwen en een belangrijk uitziende man. Allen dragen koffers behalve de man. Zijn zij op weg naar hun onderduikadres? Zo ja, waarom moeten zij onderduiken? Van Pa weten wij het, maar waarom lopen die jonge vrouwen daar? Zijn ze soms Joods? De vrouw achter de man lijkt een Jodenster te dragen, maar de anderen niet. Ze zien er niet bang of verdrietig uit, hun naar de camera gerichte gezichten tonen geen angst of verdriet, integendeel, ze lachen, wellicht van blijdschap omdat ze weten weldra veilig te zijn. Wie neemt de foto? En wie is de man vooraan? Is hij een lid van het verzet die de groep naar hun onderduikadressen moet brengen?

Jammer dat we de antwoorden op al deze vragen nooit meer zullen krijgen.

Arno

Foto #111

 

Het motorpassagiersschip KAAG werd gebouwd in 1947 in Dodewaard op de werf Hendriks in opdracht van de rederij Zwaag uit Amsterdam. De nieuwe aanwinst werd ingezet voor de Vier-Merentocht, een destijds beroemde, uitgebreide rondvaart door de mooiste gedeelten van Holland, van Amsterdam, over de Nieuwe Meer, langs Schiphol en het bloemrijke Aalsmeer, over het Braassemermeer en de Oude Rijn naar Leiden en weer terug over de Kaager- en Westeinderplassen. Een dagretour kostte Fl 1,50 en een enkele reis Fl 1,-. Kinderen konden mee voor half geld. Er was een prima restaurant aan boord.

Vanaf 1955 verzorgde rederij Steinmann met het passagiersschip veel rondvaarten in Rotterdam en daarbuiten, dagreizen, bedevaartreizen, feesten en partijen. Tussendoor werd personenvervoer verzorgd tussen de Heijplaat, Rotterdam, Schiedam en Pernis.

Vanaf 1982 werd het schip exclusief gebruikt als veerboot voor fietsers en voetgangers tussen Vlaardingen en Pernis. Dit duurde tot 1992 toen KAAG wegens een gebroken schroefas uit de vaart werd genomen.

KAAG is nog steeds in gebruik als niet meer varend clubschip van de watersportvereniging Hoogeerd dat het in 1996 kocht. Het ligt nu in de haven van Niftrik.

+++

Beste Secretaris van Watersportvereniging Hoogeerd,

In de nalatenschap van mijn schoonouders - Theo en Nellie Stavenuiter - vond ik de twee foto's die ik met dit bericht meestuur.

Nieuwsgierig geworden naar het schip KAAG op de achtergrond van de foto's kwam ik op de website van uw vereniging terecht, waar ik de pagina vond waarop de heer Wim Eijsvoogel verslag doet van zijn onderzoek naar de historie van uw 'clubschip'. Ik heb zijn artikel met belangstelling gelezen.

De foto's zijn genomen in Leiden in 1947, het jaar waarin het schip werd gebouwd. Aangezien mijn schoonouders hun leven lang in Amsterdam hebben gewoond, lijkt het mij aannemelijk dat zij als een van de eersten met de KAAG de Vier-Merentocht hebben gedaan.

De foto's waren helaas vrij vuil en beschadigd. Ik heb geprobeerd ze toonbaar te maken. Ik hoop desondanks dat u het leuk vindt de foto's te zien.

Met vriendelijke groet,

Arno de Bruijn

+++

Dag Arno,

Wat leuk dat je die foto’s heb gestuurd, dank daarvoor.

Ik zal onze webmaster vragen ze te plaatsen / er een berichtje van te maken.

Helaas is Dame Kaag op het einde van haar latijn. Stukken onderwaterschip zijn al gedubbeld maar er zijn steeds weer plekjes waar water binnenkomt. We willen eigenlijk geen afscheid nemen maar het moet.

We zijn bezig met de vergunningen voor een nieuwe (veel minder mooie) clubschuit.

Met vriendelijke groet,

Henk van Tilburg

Secretaris WSV Hoogeerd

+++

En zo kwamen Pa en Ma terecht op de website van de watersportvereniging Hoogeerd. Klik of tik HIER om de webpagina met hun foto's te bekijken.

Arno

Foto #110

Dat Pa en Ma graag in het Amsterdamse Bos kwamen is duidelijk als je kijkt naar het grote aantal foto's in mijn verzameling genomen in het 'Bosplan'. Toen ze verliefd waren, verloofd waren, getrouwd waren, zonder kinderen, met kinderen, liggend, lopend, staand, maar vooral fietsend. Dit is er een van:

Deze foto is genomen in 1956. Had Marga toen al een eigen fietsje, of zat ze bij Ma achterop?

De urnen met de as van Pa en Ma zijn uitgestrooid in de bosrand langs de Duizendmeterweg in het Amsterdamse Bos, een plek waar zij graag kwamen. Ik vind dat wel passend. Ik kom vaak langs die plek, want het Amsterdamse Bos is regelmatig doel van mijn fietstochten. Ik zeg ze dan altijd even 'gedag': "Zo, liggen jullie er nog?"

Ik ben niet de enige van de familie die het Bos opzoekt om er te fietsen of te wandelen. Kijk maar naar deze combinatiefoto:

Arno

Foto #106

Marga en ik hebben twee favoriete plaatsen in de wereld: Puerto de Mogán op Gran Canaria en Stratford-upon-Avon in Engeland.

De eerstgenoemde plaats zien wij binnenkort weer, want wij gaan vanaf volgende week een maand overwinteren op Gran Canaria. Het wordt de 26ste keer dat wij het eiland bezoeken. De eerste keer was in 1986.

Stratford-upon-Avon is natuurlijk het stadje waar William Shakespeare werd geboren en waar hij stierf. Het grootste deel van zijn leven bracht hij echter door in Londen. In Stratford staat het beroemde Royal Shakespeare Theatre waar wij heel wat keren toneelstukken van Shakespeare hebben gezien die daar werden opgevoerd door de Royal Shakespeare Company.

Sinds de Brexit in 2016 zijn wij niet meer in het Verenigd Koninkrijk geweest. Het land is ons tegen gaan staan. Onzes inziens werd de breuk met de Europese Unie vooral veroorzaakt door racisme en vreemdelingenhaat bij de Britse bevolking. Jammer, maar helaas.

In deze aflevering van Staaffoto gaan wij virtueel naar Stratford-upon-Avon. In 1999 bezochten Pa en Ma het stadje tijdens een reis door Engeland. Ik neem niet aan dat zij een voorstelling in het Royal Shakespeare Theatre hebben bijgewoond, maar zij hebben wel het geboortehuis van William Shakespeare gezien. De volgende foto van Pa bij het huis in Henley Street bewijst dat.

In mijn verzameling reisfoto's vond ik een foto waarop ik op vrijwel dezelfde plaats sta als Pa. Deze foto werd genomen in 2004.

Stratford is natuurlijk niet alleen maar Shakespeare, er zijn ook andere leuke en interessante dingen te zien, zoals een Teddy Bear Museum. In 1999 poseerde Ma naast de beer die bij de ingang van het museum staat.

En ja hoor, in 2004 stond Marga daar ook!

Zonder het te beseffen stonden wij in de voetstappen van Theo en Nel. Leuk, die foto's zo naast elkaar.

Arno

Foto #103

Op donderdag 7 oktober 1948, vandaag 74 jaar geleden, trouwde Jan, de broer van Ma, met Corrie Barreveld. In mijn verzameling Staaffoto's vond ik enkele foto's die op deze heuglijke dag zijn genomen, maar gek genoeg staat het bruidspaar slechts op één foto en dat is niet eens een leuke foto. Wél een leuke foto uit die serie is deze:

Op de foto zien jullie Gien, de oudere zus van Ma, en haar man Tinus, Ma en Pa, en Wim en Piet, de twee zoontjes van Gien en Tinus. Het onderschrift bij de foto zegt dat ze voor een woning in de Zaanstraat staan. Ik weet echter niet wie van de De Maaten daar toen woonden.

Waarom vind ik het een leuke foto? Natuurlijk door het 'geinen' van de twee jongens op de voorgrond: de kleine Wim in zijn korte broek (zo'n broek heb ik ooit ook nog gedragen) en zijn oudere broer Piet  in een prachtig pak compleet met kanten kraag. Wim kijkt omhoog naar Piet terwijl hij zich duidelijk afvraagt wat zijn broer aan het doen is. En wat hebben beide kids in hun handen? Het lijken wel verfrommelde vellen papier.

Geinige foto!

Arno

Foto #101

Het is augustus, het weer is fantastisch (wellicht een beetje té ...), en dus is het tijd voor vakantie voor ons en een vakantiefoto op Staaffoto.

In deze aflevering gaan wij terug naar de zomer van 1983 naar ... ik heb eerlijk gezegd geen idee waar naartoe. Het onderschrift zegt slechts "Vakantie, 1983", dus dat moet maar voldoende zijn.

Ik neem aan dat wij op een vakantiepark ergens in Nederland zitten bij een door Pa en Ma gehuurd huisje. Op deze warme dag in de zomer van 1983 hebben zij alle De Maaten en aanhang uitgenodigd voor een gezellige dag. Van links naar rechts genieten Annie, Corrie, Jan, Joop, Petra, Pa, Gien, en Tinus van koffie met een broodje. Geen koffie voor Pa; die heeft zijn eerste biertje al naast zijn stoel staan. Ik mis Ma, dus die heeft ongetwijfeld de foto genomen.

Ik vind dit een leuke en bijzondere foto met al die De Maaten bij elkaar!

Arno

Foto #096

Het is lente, niet alleen op de meteorologische kalender, maar ook buiten. Het is lang geleden dat wij zo'n mooi begin van het voorjaar hadden. Sinds de start van de landelijke metingen is nog nooit zoveel uur zon geregistreerd in de maand maart als dit jaar.

Nu ook de Covid-crisis in het eindstadium lijkt te verkeren, wordt het dus tijd om plannen te maken voor korte trips en lange reizen. Marga en ik brachten een maand geleden al een mooie week op Texel door, en Annemieke en Cor stonden onlangs weer op de lange latten in Frankrijk. Van de anderen weet ik het niet, maar ik neem aan dat ook zij al ideeën genoeg hebben voor een trip naar een bestemming in binnen- of buitenland.

Pa en Ma waren ook niet vies van een reisje. Veel vakanties brachten zij met hun kinderen door op vakantieverblijven op de Veluwe of in het oosten des lands, en toen de kinderen de deur uit waren gebruikten zij geregeld hun vrijheid om samen of met anderen naar het buitenland te reizen, wat soms tot hilarische taferelen leidde als er in de vreemde taal gecommuniceerd moest worden.

De Staaffoto van deze maand is genomen tijdens een reis van Pa en Ma naar Duitsland in 1995. De precieze plaats weet ik niet, maar dat is ook niet belangrijk. Ik vind het gewoon een leuke foto van onze globetrotters.

Arno

Foto #094

Vandaag 96 jaar geleden, op 18 januari 1926, werd Pa geboren. De foto boven werd genomen in 1946, toen hij twintig jaar oud was.

Het is duidelijk dat een professionele fotograaf hem op de gevoelige plaat heeft vastgelegd. De deels zichtbare opdruk linksonder in de foto geeft aan dat dit ene C. Berghuijs uit Amsterdam was. Ik heb geen verdere informatie over deze fotograaf kunnen vinden.

Het heeft mij moeite gekost de foto te restaureren. Deze was bijna in tweeën gescheurd. Ik ben echter tevreden over het eindresultaat. Het is een mooie foto van Pa op een moment dat hij aan zijn volwassen leven begint.

Arno

Foto #083

In deze aflevering van Staaffoto geen foto die een bepaalde dag of gebeurtenis uit het verleden in het geheugen moet terugroepen. Deze keer gewoon een leuke foto en wat is leuker dan kinderen met dieren? Op YouTube en andere social media platforms staan inmiddels miljoenen 'baby met hond' foto's en filmpjes, dus deze foto was zijn tijd ver vooruit! Als ik deze 'kleuters met kalfjes' afbeelding op mijn Instagram pagina zet, krijgt hij waarschijnlijk honderden likes!

De foto is genomen in 1959 tijdens een vakantie van de Stavenuiters in Kilder, een dorp vijf kilometer ten zuidwesten van Doetinchem. De foto maakte niet veel los in het geheugen van Marga. Zij kan zich alleen nog herinneren dat de vakantie werd doorgebracht op een boerderij en dat twee 'oude tantes' het gezelschap compleet maakten, maar wie deze tantes waren weet zij niet meer. Ik heb nog meer leuke foto's van deze vakantie en daar zijn de twee stokoude oudjes op te zien. Wie weet er meer?

Arno

Foto #082

Op 1 maart 1949 bracht een orkaan talloze schepen op de Noordzee in moeilijkheden. Het Poolse schip Katowice brak ter hoogte van Terschelling middendoor. het Deense schip Karen Toft kwam bij Texel in nood en dreef af naar de kust, de Noorse Rosa kreeg voor de Eemsmond moeilijkheden, de Engelse Astra sloeg van z'n ankers en dreef af naar Norderney, en de Zweedse C.A. Banck liep bij Bloemendaal op het strand.

Toen de wind was gaan liggen, trok de gestrande C.A. Banck honderden bezoekers naar het Bloemendaalse strand.

Vandaag, 18 januari 2021, is het 95 jaar geleden dat Pa werd geboren. In maart 1949 - hij was toen 23 jaar oud - was ook hij op het strand van Bloemendaal te vinden om het vastgelopen schip te bekijken.

Ik heb de foto niet schoongemaakt. Deze was echt te vuil. Doe maar net alsof het sneeuwt op de foto of dat de wind zandkorreltjes over het strand blaast.

Arno

Foto #081

Morgen is het de naamdag van Nicolaas van Myra, een Griekse heilige die in de derde eeuw na Christus in Lycië in Klein-Azië leefde. Hij was bisschop van Myra, de hoofdstad van Lycië. Hij stierf op 6 december 342. Als heilige in het oosters christendom werd Nicolaas aanvankelijk alleen in het oosten van Europa geëerd, in het bijzonder in Griekenland en Rusland. Omdat Nicolaas de schutspatroon van de zeevaarders was, kreeg hij ook in de West-Europese kustnaties een grote aanhang. In de 13e eeuw werd zijn naamdag vastgesteld op 6 december. Vanaf dat moment verspreidde zich de Nicolaasverering over heel Europa.

De geografische herkomst van de folkloristische Sinterklaas is volgens de huidige Nederlandse traditie niet meer Klein-Azië maar Spanje. Algemeen wordt aangenomen dat de onderwijzer Jan Schenkman (1806-1863) de eerste was die Sinterklaas uit Spanje liet komen. Volgens hem was Sinterklaas de bisschop van Spanje. Schenkman introduceerde ook de knecht die later Zwarte Piet zou gaan heten en de stoomboot waarmee hij naar Nederland kwam. De surpriseavond op 5 december is een relatief nieuw fenomeen binnen de traditie. Volgens een enquête in 1943 werd het op dat moment nog slechts sporadisch gedaan.

Het is de surpriseavond van 5 december 1967 en de harten van de Stavenuiters kloppen vol verwachting. Wat hebben Nicolaas van Myra en zijn 'tot slaaf gemaakte' Zwarte Piet deze keer voor hen meegebracht? Aan de volle tafel te zien zijn de kinderen Stavenuiter heel braaf geweest en hoeven zij niet in de zak! Dik ontbreekt. Hij zal ongetwijfeld de foto gemaakt hebben.

In die tijd was de komiek Toon Hermans zeer populair. Avond aan avond trok hij volle zalen. Net als Youp van 't Hek nu stond hij weken achtereen met zijn 'onemanshow' in een tot de nok gevuld Carré. Zowel Pa en Ma als Marga en ik hebben hem daar diverse keren gezien. Een van zijn bekendste sketches is Snieklaas uit 1974: "Opeens werd er op de deur geklopt, kwam Snieklaas binnen. Ik zie hem nog binnenkomen. Zoiets armoedigs. Had een sprei om. Ik kende die sprei. Ja, die was uit de voorkamer. Die lag daar altijd op tafel. Ik kon op z'n rug zien waar de asbak gestaan had." Dankzij YouTube is die sketch voor het nageslacht bewaard gebleven. Jullie kunnen hem HIER bekijken.

David Sedaris is een Amerikaanse schrijver van komische korte verhalen. Ik heb zijn werk regelmatig op school behandeld en altijd met veel succes. Ook mijn leerlingen konden zijn humor waarderen. Als Sinterklaas naderde liet ik hen naar een opname luisteren waarin hij het verhaal Six to Eight Black Men voorleest. Hij vertelt daarin over de sinterklaastraditie in Nederland, waar hij niet veel van begrijpt. Jullie kunnen het verhaal HIER lezen. Nog leuker is om het verhaal te beluisteren. HIER leest hij het verhaal voor tijdens een uitzending van College Tour. Je kunt de ondertiteling inschakelen. Very funny!

Ik wens jullie allemaal, maar natuurlijk vooral de 'nog gelovigen' onder jullie, een leuke surpriseavond!

Arno

Foto #076

Onlangs behaalde mijn 7-jarige achterneefje Daniel het zwemdiploma C. Ik vind dat knap. Het is meer dan ik ooit heb bereikt; ik heb niet eens een diploma A! Op de foto linksonder gaat hij met een big smile op weg naar het onderdeel 'met kleren aan naar een drijvend voorwerp toe zwemmen'. De foto rechtsonder toont een trotse Daniel met zijn diploma C.

          

Op 12 juli 1939, vandaag precies 81 jaar geleden, kreeg Daniels overgrootvader Theo Stavenuiter op 13-jarige leeftijd ook een zwemdiploma, een getuigschrift waarin verklaard werd dat hij "met goed gevolg de zwemproef bestaande uit 60 meter borstzwemmen en 40 meter rugzwemmen had afgelegd."

Petra en Monique beseften het op dat moment niet, maar toen zij in de zomer van 1964 in een recreatieplas bij Putten veel plezier hadden bij het pootjebaden waren zij in de veilige handen van een vader met een zwemdiploma!

Arno