Tachtig jaar geleden. Mei/juni 1945. De Tweede Wereldoorlog is eindelijk voorbij. Het leven is echter verre van plezierig. Veel goederen, zoals voedsel, benzine en andere dagelijkse benodigdheden, zijn schaars en worden gerantsoeneerd. De bezetting heeft een grote invloed gehad op het dagelijks leven, en mensen hebben moeite zich aan te passen aan de nieuwe situatie. Velen hebben traumatische ervaringen ondergaan en lijden aan psychische problemen. Het is een periode van uitdagingen, maar ook een van optimisme en hoop op een betere toekomst.
Dat optimisme is te zien in de twee Staaffoto's van deze maand. Theo Stavenuiter en Nellie de Maat hebben elkaar tijdens de oorlog 'gevonden' en zien in 1945 de toekomst hoopvol en met vertrouwen tegemoet. Om dat gevoel te vereeuwigen laten ze zich door een professionele fotograaf op de gevoelige plaat vastleggen. Het resultaat mag er zijn! Theo is hier 19 jaar jong en Nellie telt 23 lentes.
NB
Beide foto's zijn met AI flink 'opgepoetst'. Ik twijfel of ik hiermee door moet gaan. Tast het de 'originaliteit' en emotionele waarde van deze oude foto's niet aan? Of voegt het iets waardevols toe? Wat vinden jullie?
Arno
